Ik kwam afgelopen zomer een artikel tegen dat een onderzoek beschrijft naar de resultaten van een mindfulness-programma voor mensen met een hersenletsel.
Verschillende vormen van hersenletsel kwamen voorbij in het onderzoek, en als je het artikel mag geloven zijn de resultaten veelbelovend.
Nou wil ik best toegeven een beetje last te hebben van beroepsdeformatie. Maar ik vraag me dan meteen af welke vorm van mindfulness er is gebruikt, of Tai Chi daar ook onder zou vallen, of dat er een soortgelijk onderzoek voor Tai Chi is gedaan i.p.v. mindfulness.
Het artikel dat ik tegenkwam, is hier te vinden.
Hoi…..,
Elementen van opmerkzaamheid vind je terug in alle stromingen met een boeddhistische achtergrond: van yoga tot zen, van vipassana tot tai chi. Aandachttraining richt zich op de essentie van de boeddhistische praktijk, volledig ontdaan van tradities en rituelen.
Echter is dit artikel geschreven vanuit wetenschappelijke doeleinden, temeer om mensen / patiënten met een lichte tot zware belemmeringen in staat te stellen hun kwaliteit van leven te verbeteren, gelet op de ziektebeelden die worden aangehaald.
Persoonlijk vindt ik Tai Chi meer een levenswijze, ontstaan vanuit de boeddhistische achtergrond. Bijkomend is de complexiteit ( de uitvoering van een enkele vorm) die Tai Chi met zie meebrengt, niet in vergelijk met mindfulness. Ik vraag me dan ook af, of de vele combinaties die in een enkele vorm verwerkt zijn, bij bijvoorbeeld een NAH diagnose, opnieuw aan te leren is.