Tag: Miao Dao

  • Miaodao training in het voorjaar

    Miaodao training in het voorjaar

    In het voorjaar, richting het einde van de Corona-lockdown zijn we begonnen om ons Instagram-account (en daarmee Facebook) wat consistenter te gaan vullen.
    Het is een ander medium dan onze website, maar we willen natuurlijk niet dat deze beelden zomaar verloren gaan en dus bij deze de eerste in een kleine reeks van samenvattingen.

    Startende met een overzichtje van enkele Miaodao technieken.

    Wil je meer over weten over de miaodao, schroom dan vooral niet om contact met ons op te nemen.

  • Sfeerimpressie TndB januari 2019

    Gisteren mochten we weer genieten van een nieuwe workshop Terug naar de Bron. Die ditmaal in het teken stond van de Bian, ook wel bekend als de zwaardbreker.

    Het massieve stuk metaal heeft ons naast een mogelijke spierpijn en de nodige frustratie weer veel waardevols mogen geven over onze eigen Tai Chi, onze manier van bewegen en de kijk op het gebruiken van wapens en andere hulpmiddelen.

    Klinkt wellicht een beetje verwarrend en onduidelijk, maar kom het gerust een keer ervaren, wat het verder opleverde was een hele hoop plezier, wat emoties en wederom een aangenaam filmpje.

  • Komende week nieuwe Terug naar de Bron

    Aanstaande zaterdag hebben we weer een workshop Terug naar de Bron!

    Sifu Hans Lauxen komt weer naar Wijchen toe en neemt wederom een mooie verzameling aan wapens en andere materialen mee om ons weer kennis te laten maken met onszelf en onze Tai Chi.

    Hans Lauxen (sifu van TCN), Peter Dekker (consultant in historische wapens) en Bas Drost (smid in historische technieken) hebben opnieuw een wapen het licht doen zien. Na eerder de lange speer (de Qiang), het rechtzwaard (de Jian) en het tweehandige sabel (de Miaodao) ter hand te hebben genomen, en het ‘dicht op het lijf’ wapen de dolk (de Bishou), is nu de BIAN als wapen en in de workshop te verkrijgen en te ervaren.

    De zwaardbreker is als een zware jian met een andere gewichtsverdeling.

    In deze workshop leert zowel de beginner als de gevorderde wat de bian, een zwaar uit balans wapen, doet met je lichaam en hoe je zelf hier op reageert als je ermee beweegt. Wat het fysiek en mentaal met je doet als het wapen je uit je balans dreigt te trekken.

    Het gaat vooral ook om het gewicht van deze hulpmiddelen. In tegenstelling tot het werken met het doorgaans gebruikelijke veel lichtere ‘show materiaal’ voor vorm lopen en dergelijke, hebben deze wapens het eigenlijke gewicht waarmee ook traditioneel geoefend werd.

    Voor gevorderden is er de uitdaging de intrinsieke energie door het lichaam en het wapen heen te laten stromen, maar deze ook weer in het lichaam terug te laten komen. Deze zogenaamde Qi energie gaat dan niet verloren, maar circuleert en kan dus steeds weer opnieuw worden ingezet. Een essentieel aspect van Tai Chi en goed voor een langer uithoudingsvermogen en een blijvend scherpe focus.

    Er is voor iedereen keus naar zijn of haar kunnen of gevoel. Iedereen is dan ook van harte welkom om deel te nemen en zichzelf en de Tai Chi te testen en te verbeteren.

    Sifu en Meester Hans Lauxen laat zien waarom de Tai Chi zwaarbreker een uitstekende trainingshulp is die je wijst op allerlei zaken die je bij de uitvoering en toepassing van Tai Chi een grote stap verder kan helpen.

    Benieuwd naar de workshop? Er zijn nog plekken beschikbaar dus schrijf je snel in!

    Zaterdag  26 januari 2019

    Lestijden: 10:00 – 16:00 uur
    Locatie: De Broedplaats, Kraayenberg 8020, 6601 RM Wijchen
    Organisatie: Tai Chi Nederland in samenwerking met Tai Chi Chuan Wijchen
    Kosten: 94 euro (Koffie, thee en lunch zijn bij de workshop inbegrepen.)
    Cursisten van TCN en TCCW mogen voor een gereduceerd tarief deelnemen.
    I

  • Inschrijven TndB 26 januari 2019

    Ook in het nieuwe jaar organiseren we weer een workshop Terug naar de Bron.

    Afgelopen jaar mochten we drie succesvolle edities organiseren en ook voor aanstaande januari staat er weer een mooie gepland. Ditmaal komt de zwaardbreker mee naar Wijchen! Naast uiteraard de jian, de miaodao, en de bishou, en waarschijnlijk zullen we nog enkele mooie attributen tot onze beschikking hebben en krijgen.

    Inschrijven kan middels onderstaande knop:


    En voor een kleine impressie van afgelopen workshopronde, hieronder een filmpje:

  • Zwaardsnijden en meer

    Nog precies een maand en dan is het alweer 22 september en tijd voor de derde workshop ‘Terug naar de Bron‘ van dit jaar.

    Deze derde editie zal net als de eerste twee de mogelijkheid bieden om kennis te maken met de verschillende authentieke wapens. Replica’s van orginelen die enkele honderden jaren oud zijn.
    Deze replica’s zijn dankzij het uitmuntende vakmanschap van de smid op de gram en millimeter nauwkeurig aan het origineel. Wat tot gevolg heeft dat de jian, het rechtzwaard, ronde de 1200 gram weegt.
    Dit geeft uiteraard een totaal ander gevoel dan de standaard zwaarden die we bij de gemiddelde sportwinkel kunnen komen. En biedt daarmee een ook de mogelijkheid om in de lijf ten rade te gaan en te kijken wat dit met je doet en hoe je dit kunt gaan hanteren.

    Naast de lessen rondom de jian (rechtzwaard), de miaodao (tweehandig sabel) en de bishou (dolk) zullen we ook aandacht besteden aan het zwaardsnijden. Dit houdt in dat we de mogelijkheid zullen gaan bieden om met scherpe zwaarden te gaan snijden om zo je eigen taichi-vaardigheden te testen, beter te leren begrijpen en verder te verdiepen.

    Hieronder een kleine impressie van wat er wellicht komen gaat:

    Inschrijven kan middels onderstaande link:

     

  • Inschrijvingen 22 september geopend

    Iets meer dan twee weken geleden hebben we weer mogen genieten van de workshop Terug naar de Bron.

    Op zaterdag 22 september zal deze workshop zijn tweede vervolg krijgen. Net als de vorige twee workshops is deze weer voor iedereen toegankelijk, bekend of onbekend.

    Inschrijven is vanaf vandaag weer mogelijk:

    Om de pijn van het wachten iets de verminderen en om een impressie van de vorige keer te geven:

     

  • Terug(blik) naar de Bron

    Afgelopen zaterdag mochten we Hans Lauxen weer ontvangen voor een workshop Terug naar de Bron.

    Ditmaal stond de ‘golf’-beweging binnen Tai Chi op het programma en mochten we allemaal op zoek naar onze eigen ‘golf’-, ‘beekje’-, ‘in/uitdijen’-, ‘bamboe’ en/of ‘bed-of-fleas’-gevoel.
    Deze zoektocht gingen we individueel aan, maar ook in partnerwerk en werken met de jian, de miaodao, de bishou, de waaier en barkruk. Waarbij de zoektocht met de wapens wederom individueel als met partners werd gevoerd.

    Begrippen als Chi Kung, Dantien, werken vanuit je centrum, binnen en buiten, hier en daar, en de zin en onzin van in-/ontspanning werden op een aangename en duidelijke manier uitgelegd, besproken en vooral beleefd en onderzocht.

    Kortom wederom een erg waardevolle en leerzame dag! Met dank aan alle deelnemers, de helpende handen van enkele vaste cursisten en uiteraard dank aan Hans voor zijn geweldige lessen.

    De volgende workshop ‘Terug naar de Bron’ staat gepland op zaterdag 22 september. Inschrijven kan binnenkort, dus houd de site in de gaten.

    Tot die tijd kunnen we nog nagenieten met onderstaande sfeerimpressie en de foto’s dit zaterdag gemaakt zijn:

  • Korte terugblik

    De workshop van gisteren was wederom een geweldig succes, mede dankzij de deelnemers, de helpende handen van enkele vaste cursisten en uiteraard de lessen van Hans Lauxen.

    Voor nu even een korte terugblik:

     

     

  • Nog eentje dan

    De laatste uitnodiging voor de workshop ‘Terug naar de Bron‘.

    Aanstaande zaterdag gaan we in de grote zaal wederom werken met het zwaard en de miao dao, maar er liggen ook waaiers en dolken klaar!
    Naast de ervaringen die de verschillende wapens ons zullen geven, gaan we dus ook de verschillende afstanden ervaren. Het zwaard en (zeker) de miao dao geven een fysieke afstand op het moment dat we tegenover elkaar staan. Bij de waaier en de dolk zullen we die afstand daarentegen flink verkleinen, de afstand die we innemen bij pushen, maar dan met een wapen in de hand.
    Uit persoonlijke ervaring durf ik te stellen dat dit een wereld van verschil is en een geweldige ervaring.

    Daarnaast zullen we net als in de eerste workshop continue ’terugkeren naar de bron’. Wat is de essentie van de beweging? Wat heb ik ervoor nodig? Wat moet ik doen? Wat zijn de verschillen en overeenkomsten als ik hierbij een wapen hanteer? En misschien nog wel belangrijker: “Hoe voelt het?” en “Wat levert het mij op?”

    Inschrijven kan nog steeds!
    Deuren staan vanaf half 10 open en de koffie staat klaar. We starten om 10 uur!

    Hieronder de foto’s en film van de vorige keer:

  • Bewustworder van details

    Tekst en foto: Karen Buitenwerf, Tai Chi Nederland
    Inleiding door Mark v.d. Berg

     

    “Enkele jaren geleden heb ik tot mijn grote genoegen de mensen van Tai Chi Nederland mogen leren kennen. Sinds die eerste kennismaking is onze relatie zover gegroeid dat ik nu bij sifu Hans Lauxen van Tai Chi Nederland de opleiding tot Tai Chi Eco Coach ben begonnen in samenwerking met Stichting ECO-Coaching Sportstad Heerenveen; en dat we een samenwerking tussen Tai Chi Nederland en Tai Chi Chuan Wijchen zijn gestart in de vorm van de workshops ‘Terug naar de Bron’.

    Daarnaast mag ik inmiddels met regelmaat de lessen en workshops van Hans volgen, is daardoor mijn wapenarsenaal groeiende en mag ik mij nu de trotse eigenaar van een miaodao noemen die de naam ‘Bewustworder van Detail’ heeft gekregen.

    Om alle huidige ontwikkelingen samen te brengen kreeg ik ook nog de uitnodiging van Karen tot een interview. Iets wat ik als vanzelfsprekend voor mezelf uit respect naar Tai Chi Nederland, Hans en ook Karen niet kon weigeren, ondanks een gepaste persoonlijke vraag waarom ik hiervoor uitgenodigd werd. 
    Het interview werd een ontzettend mooi, aangenaam, persoonlijk en emotioneel gesprek, waarbij we de voorgenomen tijdsplanning van een uur ruimschoots overschreden, maar wel met een enorm genoegen en dankbaarheid.”

    Vandaag zit ik diep na te denken over de bijzondere dag van gisteren. Gisteren mocht ik Mark van den Berg ter gast in huis hebben en een aantal vragen bij hem neerleggen. Die gebeurtenis mag een “interview” genoemd worden omdat: de vragen vooraf bedacht zijn, de antwoorden genoteerd worden, en een geschreven verhaal tot stand komt. Ook mag die gebeurtenis een “gesprek” genoemd worden vanwege de openhartigheid van Mark in het delen van zijn bezinningen en overpeinzingen en door de aard van zijn beschouwelijkheid. Tijdens het “vraaggesprek” met Mark, werd ik meegenomen naar de dieppe binnenwereld van Mark’s belevingen; waar dingen ophouden als afzonderlijk te bestaan; waar zijn conceptuele netwerk van oneindige experiëntiële details een sterrenhemel van constellaties schept; waar het heelal van betekenis te groot is voor zijn woorden. Juist Mark’s enorme moeite om de juiste woorden te vinden om zijn diepste binnenwereld met een ander te delen, brengt mij het dichtste bij zijn belevingen.

    Woorden voor de feiten van de gebeurtenissen van zijn levensgeschiedenis hoeft Mark niet te zoeken. Mijn vragen “Waarom Tai Chi” en “Waarom Lesgeven” hebben elk een mooie cascade van verhalen over zijn jeugd, opleidingen en gerelateerde gebeurtenissen teweeg gebracht. Opgewekt en zelfverzekerd, laat hij zijn eigen bekende geschiedenis zijn natuurlijke weg naar mij toe stromen. Het zijn de veel vertelde verhalen van de persoonlijke oppervlakken; verhalen welke in harmonie zijn met de omgangs verwachtingen, als bepaald door de normen van omgang, in Nederland. Na mijn herhaling van de eerste vraag, ontvang ik een vragende blik en dan het stilstaan van de tijd. Na een halve seconde van de eeuwigheid verandert iets in de gestalte van Mark. Hij begint opnieuw mijn vraag te beantwoorden; van onder de oppervlakte haalt hij de woorden die hij nodig heeft om over zijn gevoel te spreken. Met deze woorden vertelt hij mij verder over dat jongen van 19 die rechten studeerde. Het was een jongen die het nodig vond om zijn hoofd te legen, die behoefte had om het “hier en nu” te ervaren; een jongen die verlangde de prikkels van buiten af te sluiten, en zijn rust te vinden door het ervaren van zijn lichaam. Hij beschrijft hoe hij zijn prille ontmoetingen met de wereld van Tai Chi heeft beleefd. Ook, introduceert hij de leidraad van zijn persoonlijke relatie met Tai Chi: zijn allesomvattende fascinatie met zijn eigen innerlijke ervaringen.

    Met het beantwoorden van de tweede vraag, hebben de sociale normen van Nederland voor een terugkeer naar de oppervlakte gezorgd. Opnieuw wordt een nuttige tijdlijn van relevante achtergrondinformatie over opleiding en stapsgewijze gebeurtenissen welke naar het uiteindelijke geven van Tai Chi lessen heeft geleid. In zijn weergave, zijn de woorden van Mark opnieuw met een stroom van natuurlijkheid en vanzelfsprekendheid aan mij gegeven. Met zijn energieke gevoel van humor en plezier, vertelt hij mij over de lessen die hij in Wijchen geeft. Met het vragen naar de invloed van zijn PABO opleiding op zijn Tai Chi les, krijg ik ineens een opstandig Mark die aan het woord gaat. Hij reageert duidelijk, zonder na te denken met een nadrukkelijk “Niets, helemaal niets, zelfs”. Hij refereert naar zijn jongere jaren, naar het geven van trainingen voor wedstrijdzwemmen en zijn ervaringen als begeleider tijdens YMCA zomerkampen. Daarmee, legt hij een verband met zijn hedendaagse geven van Tai Chi lessen. Mark plaatst alle drie ervaringen in de categorie van “zichzelf zijn”; van lesgeven op zijn eigen manier van doen. Gegroepeerde woorden zoals: verdieping van eigen kennis, het ontwikkeling van anderen zien, door uitleg een andere perspectief bekijken, opbouwen blok voor blok, grenzen tegenaan lopen, en nieuwe uitdagingen, komen allemaal spontaan naar voren. Het wordt duidelijk dat les-geven en les-nemen, voor hem één geheel vormen. En, het is in het geheel waarin hij zichzelf vindt en ook zichzelf tegenkomt. Ik geniet van Mark’s enthousiasme. Leraar zijn en lesgeven vormen samen een gebied welk Mark boeit en doet zichtbaar bloeien. Het is een terrein waar hij op zijn gemak lijkt te voelen; op dit moment van het gesprek, op de oppervlaktes, ervaart hij zich als tevreden leraar van hart en ziel.

    Met dit gevoel stel ik mijn derde vraag, “Waarom Wapens”. Met het horen van mijn woorden, barst Mark uit in een geweldige lach van hartigheid. Een enorme grijns van plezier neemt zijn gezicht compleet in beslag. Op mijn verzoek voor opheldering, volgt een geïnspireerde hapering van woorden die nauwelijks te volgen zijn. Prachtig om te zien dat hij zich onmiddellijk in dat binnenste wereld van constellaties bevindt. Ik zou hem voor geen goud willen verstoren, zo mooi is dat om te zien. Mark legt aan mij uit dat zijn ervaring met wapens altijd verbazing oplevert. Ze gebruiken allemaal dezelfde principes van Tai Chi. Hij ziet een “overlapping”, een enigszins continuïteit, welk van wapen tot wapen en van wapen tot partneroefeningen iets anders over hemzelf verteld. Hij ging vroeger eruit van de zekerheid dat wat hij in de handvorm geleerd had, dezelfde ervaringen met wapens zou geven. Het toepassen van de principes van Tai Chi in wapens trainingen vereisen een aanpassing van de lichaam. Hij realiseert zich nu dat het moment dat je een wapen in de hand neemt dat je, in feite, een andere lichaam aanneemt. Je lichaam met een solo handvorm vormt een andere geheel dan je lichaam met een zwaard, met een sabel, met een stok, met een bal, of ook met een ander persoon tijdens een partner oefening. De verschillen welke Mark in elke nieuwe situatie tegenkomt, brengen hem steeds weer naar dat allesomvattende fascinatie van zijn eigen innerlijke ervaringen. En, elke keer dat hij dat aan mij wil beschrijven, ondervindt hij dat hij woorden zoekt waarvoor eigenlijk geen woorden bestaan. Toch, meen ik zijn gevoel, door zijn haperingen, te ontvangen, te voelen, en te plaatsen binnen de ervaringen van mijn eigen innerlijke wereld.

    Vanuit de diepte van gevoel, kijk ik naar mijn volgende vraag en vraag ik me af hoe Mark het zal ontvangen en hoe hij zijn antwoordt zal invullen. Het is een onderwerp welk niet voor iedereen vanzelfsprekend overkomt. Het is ook een onderwerp waar ik een zeer uitgesproken meningen over heb en welke ik met velen al lang heb gedeeld. Met het stellen van de vraag “Waarom Competities”, vroeg ik mijzelf eerst aandachtig te luisteren en daarna mijn doorvragen vooraf goed te overwegen. Deze vierde vraag is gesteld en het brengt Mark alweer terug naar de lichte bewegingsruimte van makkelijk stromende woorden. Ik krijg van hem antwoord in de vorm van de standaard woorden: competities zijn een extra stressfactor; zij toetsen je mentale beheersing. Mark geeft aan dat hij met competities is begonnen omdat hij merkte dat hij last ervaart wanneer hij voor toeschouwers optreedt. Het stoort hem en hij denkt zijn angsten te kunnen overwinnen door zichzelf steeds met zijn angsten te confronteren. Ik ben niet zeker of hij dat strategie als een ontwenningskuur ziet of als een beproeving. Dus, vraag ik voor opheldering. Hij had al gezegd dat hij de voorbereidingen op competities prettig ervaart en dat hij ze als een stok achter de deur als motivatie gebruikt om zijn Tai Chi vormen te verfijnen en verdiepen. Maar, eenmaal voor de juryleden stand begint zijn ellende. Mijn vraag is of hij het lopen van zijn vorm leuk vindt zodra hij eenmaal begint de vorm te lopen. Mark antwoordt een duidelijk “Nee”. Hij geniet op geen enkel moment van vorm lopen op competities. Ik vraag mijzelf af waarom iemand dit koers van zelf-marteling vrijwillig zou opzoeken. Valt een situatie onder grensverleggend gedrag wanneer iemand continu over precies dezelfde grens stapt zonder dat de grens van “out of comfort” ooit verlegd wordt?

    Daarentegen, van Mark’s push-hands competitie ervaringen, zegt hij gefascineerd te zijn met wat hij daar ervaart. Dat past bij de fascinerende leidraad van zijn innerlijke leven waar Mark zoveel van geniet. Ik laat dit onderwerp los, niet omdat er niets meer over te zeggen is, maar omdat wat er te zeggen is, is niet voor mij om te zeggen. De kern van waar Mark in dit verhaal lijkt te worstelen, door alle vragen van “waarom” heen, ligt open en bloot in dit kleine voorbeeld welke Mark zelf heeft belicht. Die kern van Mark’s eigen vraagstuk, lijkt mij, als niets anders dan de “Robijnen Schoenen” van “Dorothy” uit “De Tovenaar Van Oz”. Zijn antwoordt op zijn eigen innerlijke vraag van “waarom” draagt hij altijd bij zich; het lijkt een antwoord welk voorbij aan alle woorden gaat, diep in “het niets”, waar begrip geen taal kent.

    Ondertussen heeft Mark het door, dat al mijn vragen voor hem elk uit een eenvoudige “waarom” zullen gaan bestaan. Dus, de vraag “Waarom ECO-Coachen” hoeft geen grote verrassing voor hem op dit moment te zijn. Toch, door het ontvangen van mijn vraag, brengt zijn bekende socialisering van omgang hem direct weer naar boven; naar dat vertrouwd gebied waar woorden stromen en gebeurtenissen op een tijdlijn benoemd worden. Ik begin ook vertrouwd met dit patroon te raken. Ik zit rustig op het moment te wachten wanneer Mark klaar is met het zetten van elk zijn relevante gebeurtenissen op zijn eigen plaats in de tijd. Tot mijn verbazing, houdt hij het bij de feiten dat hij ECO-Coachen op zijn pad vindt en dat hij het als waardevol erkent. Zo snel als Mark door zijn socialisering patroon naar boven was gekomen, daalt hij nu naar de diepe regio’s van zijn innerlijke wereld. Vertaalde woorden van Lewis Carroll flitsen door mijn hoofd, “Alice komt in een wonderlijke wereld terecht als ze het haastige, witte, sprekende konijn achterna holt. Alles is heel anders dan in de gewone wereld en er lijkt geen eind te komen aan het aantal vreemde wezens dat ze tegenkomt.”

    Het witte konijn dat ik volg, kijkt niet naar zijn zakhorloge. Het is niet de tijd die hij aan het inhalen is. Wij hollen het gebied van zijn allesomvattende fascinatie met de details van het innerlijke gevoel met haperende woorden voorbij. Hij brengt mij naar een den welke gevuld lijkt te zijn met dieppe begrippen. In dit hol, verzacht zijn stem. Zijn gezicht laat zichtbaar iets los, en voegt iets zichtbaar toe. Mark praat met onbelemmerde woorden; langzaam, zachte woorden met de intensiteit en helderheid van een hart die zichzelf kent en spreekt. Hij vertelt mij de waarheden van zijn heart-mind. Hij deelt zijn begrip van wie hij is, van wat hem frustreert, van wat hij als een gemis voelt, en waar hij graag heen wil. Hij vertelt mij het “waarom” van Tai Chi, het “waarom” van lesgeven, het “waarom” van ECO-Coachen. Die wereld van de allesomvattende fascinatie met de sterrenhemel van constellaties bevindt zich ook in Mark’s bijzondere den van diep begrip. In deze ruimte heeft het zijn plaats gevonden binnen het heelal van betekenis; het neemt plaats binnen het besef dat sommige ervaring te groot voor woorden zijn. Met het wegvallen van de drang om woorden te zoeken, komt een andere bewustwording van alle sterren in de hemel. En met deze bewustwording, ontvang ik mijn eigen begrip van de volgende vraag op mijn vragenlijst, “Waarom Terug Naar De Bron”.

    Mark’s den is Mark’s bron. Daar vindt alles plaats; de afzonderlijk details van het leven in hun ontelbare verbindingen met zichzelf. Daar heeft Mark zichzelf als de “Bewustworder van Details” ontmoet. Mark toont een diep gevoel op het moment dat hij mij over de naam van zijn Miaodao verteld en het moment wanneer hij zijn eigen waarheid van betekenis daarin heeft ontdekt. Een zeer bijzonder moment heb ik mogen ervaren; een moment van het delen van de bron van Mark waarin woorden en het onuitspreekbare van waarheden naast elkaar de ruimte vult, zonder enig verstoring van de ervaren harmonie. Ik zit nog lang, diep, gezonken in gedachten over mijn “gesprek” met Mark van zondag. Ineens voel ik een lichtheid van bestaan welk mij boeit. Een lach van mijn hart voel ik opwellen en een gedachte vult mijn hoofd met de behoefte om mijn laatste woorden van dit interview als persoonlijke groet aan Mark te geven. “Laten wij gaan staan met onze voeten in de klei, Mark. Laten wij, onze keuzes vanuit de bron tot stand komen. Laten wij elk, ons besef daarvan vanuit het binnenste van de den van diep begrip, vinden.”

    Karen